| |Grand document=15 Febr. 1557 (from Bruges): “En tibi tandem Piggi carissime nummos ullos quos tamdiu desiderasti certe non minus mihi quam tibi taediosa fuit haec mora, quo minus pridem missi sint; quid in causa fuerit, puto me tibi & alias per litteras declarasse. Sed posterioris istius procrastinationis nihil alius in causa fuit, quam id quod jam intelliges. Considerabam si vellem imperatorios nummos mittere a Julio ad Nervam tam aereos quam argenteos mittendos fuisse, qua plurimos inter eos plerosque, quos vix optaris in via levasse repertos; ita erant detriti & exesi tales, tamen saepe juverunt me adhabendam integram inscriptionem nummi alicujus alterius & alioqui integrioris, sed cui in margine aliquid dederat, usque adeo ut ad lecturam unius aliquando mihi succurrerint tres aut quattuor, quare stat(?) omnes nummos meos imperatorios, quem potui proximè in suum ordinem per singulos imperatores digerere, & sic postea in Elenchum describere, quod et feci ea fide et diligentia, ut ausim tibi affirmare, ne jota quidem aut api(?) à me vel additum vel ornificum. Quare non minoris apud te fidei possit esse Elenchus ill(?) nummorum meorum, quem ad te mitto, quam nummi ipsi consulares autem mitto omnes, (?) penes me sunt. Quidquid id est, quod mitto (?) nulla tenus dignum esse expectatione tuae, vixque operae pretium quod mittatur; malui tamen amice communicando quale quale id est votis amicissimi mihi satisfacere, quam pauperatatem vel tenuitatem meam excusando malignus videri, vel canis ut aiunt in praesepio dum peritiori usum invideo eorum, quibus sine damno meo aut dispendio ad tempus carere possum, verebar ne & Draconi lybico comparandus venirem, qui pervigil thesauris sibi inutilibus incubabat; sed nusquam thesaurum videbam, nihil omninus ea est humanitas tua mi Pighi & integritas, is candor, ut audeam mihi certissimè polliceri te quicquid is est, hilari fronte & aequo animo accepturum. Si alia prae manibus fuissent, alia accepturus fueras, quod restat, iis utere et fruere, quantum et quamdiu videbitur, atque utinam ex iis aliquid tuis accedat conatibus, quod si contingat…” (Bruxelles, Bibliothèque royale de Belgique, Manuscrits, Ms. 7400, Epistolarum Pighii & reliquorum, no. 248, fo 304r-305r). | | |Grand document=15 Febr. 1557 (from Bruges): “En tibi tandem Piggi carissime nummos ullos quos tamdiu desiderasti certe non minus mihi quam tibi taediosa fuit haec mora, quo minus pridem missi sint; quid in causa fuerit, puto me tibi & alias per litteras declarasse. Sed posterioris istius procrastinationis nihil alius in causa fuit, quam id quod jam intelliges. Considerabam si vellem imperatorios nummos mittere a Julio ad Nervam tam aereos quam argenteos mittendos fuisse, qua plurimos inter eos plerosque, quos vix optaris in via levasse repertos; ita erant detriti & exesi tales, tamen saepe juverunt me adhabendam integram inscriptionem nummi alicujus alterius & alioqui integrioris, sed cui in margine aliquid dederat, usque adeo ut ad lecturam unius aliquando mihi succurrerint tres aut quattuor, quare stat(?) omnes nummos meos imperatorios, quem potui proximè in suum ordinem per singulos imperatores digerere, & sic postea in Elenchum describere, quod et feci ea fide et diligentia, ut ausim tibi affirmare, ne jota quidem aut api(?) à me vel additum vel ornificum. Quare non minoris apud te fidei possit esse Elenchus ill(?) nummorum meorum, quem ad te mitto, quam nummi ipsi consulares autem mitto omnes, (?) penes me sunt. Quidquid id est, quod mitto (?) nulla tenus dignum esse expectatione tuae, vixque operae pretium quod mittatur; malui tamen amice communicando quale quale id est votis amicissimi mihi satisfacere, quam pauperatatem vel tenuitatem meam excusando malignus videri, vel canis ut aiunt in praesepio dum peritiori usum invideo eorum, quibus sine damno meo aut dispendio ad tempus carere possum, verebar ne & Draconi lybico comparandus venirem, qui pervigil thesauris sibi inutilibus incubabat; sed nusquam thesaurum videbam, nihil omninus ea est humanitas tua mi Pighi & integritas, is candor, ut audeam mihi certissimè polliceri te quicquid is est, hilari fronte & aequo animo accepturum. Si alia prae manibus fuissent, alia accepturus fueras, quod restat, iis utere et fruere, quantum et quamdiu videbitur, atque utinam ex iis aliquid tuis accedat conatibus, quod si contingat…” (Bruxelles, Bibliothèque royale de Belgique, Manuscrits, Ms. 7400, Epistolarum Pighii & reliquorum, no. 248, fo 304r-305r). |
