-Letter of 11 July 1699 (from Deventer): "Hoc ante usurpatum fuisse ex nummo C. Antii Restionis observas qui Aixit per eadem tempora, quibus Cicero floruit; quin etiam
Joli. Harduinus p. 234 Chronol. Vet. Test, notât Pompeio factam primum esse anno U. G. 691 potestatem connandi nummos aureos atque argenteos, quos vultu suo insigniret ad stipendia militum persolvenda. Quod ad Antium attinet, Aix puto eum ipsum nummis vultum suum indidisse, quia id insolens plane libera, licet tune jam anhelante, republica; et crediderim potius C ANTIVB1 RESTIONIS, illius filium, eum nummum signasse; et optime omnium noAisti majorum effigies a posteris qui curani moneta?. habebant ita etiam fuisse conservatas. Firmaturque hoc, ut mihi equidem Aidetur, ipsis nummis; nam hinc in illo quem explicamus legitur C. ANTIVS C. F. et in altéra area RESTIO circum caput nudum; sed in alio hinc C. ANTIVS, inde ad latera arse incensse RESTIO ; hinc ad Restionem Ciceronis tempore florentem, illum ad filium ejus refero, trumvirum procul dubio monetalem. Ita Sulla?. et Rufi coss. Arultus cernuntur in nummis sed recte puto Ursinum notare eos signatos esse a Q. Pompeio Rufo, filio Rufi consulis, et qui uxorem habuerat Sullse ôuya-picouv A'el Corneliam L. Sullse filiam; ita Blarcelli qui Syracusas cepit, effigies cernitur in nummo gentis Gornelise uem
signaAit Cn. Cornélius Lentulus Blarcellinus ; atque idem etiam de aliis multis statuendum est"; " Cn Pompeium magnum in nummis nobis reprsesantari, qui ipso viro percussi sunt, facile credo ; licet plurimi filiis adscribendi sint; sed illi in provinciis primo cusi Aidentur, uti de eo judicat Ursinus, cui inscribitur Bl. B1IB1AT. SABIN. PR. Q. secundo inde non sequitur Pompeio jus illud datum fuisse a senatu Romano. Est certe Harduinus in explicandis nummis veteribus versatissimus, sed nemo eruditorum ignorât eum multa paradoxa et a prompto ingenio non satis examinata in medium proferre ; eorum ex numéro arbitror esse honorem quem Cn. Pompeio delatum fuisse scribit; quai res si ita sese haberet, non puto silentio praiterituros fuisse dligentissimos Romanae Historiae auctores, nisi forte eas omnes supposititios et nummis Pompeii solis credendum esse exislimet; id quod tamen mihi nunquam quispiam persuadebit. Sic. p. 235 putat a. V. C. 703 Tinyoooyda a Pompeio in urbe exsedificata fuisse, illudque probare sublatos deferentium humeris egenos, quos nummi ejus exhibent; hancpielatem Caisaremquoque imilatum esse, et in nummis ejus pariler scalpi voluisse, eosque hariolari qui Aeneam in iis depictum putant, cum nullus adsit Julius ; quem in illis praisertim nummis reprasentari oporiuil, si Julia gens ab eo traxit ortum, ut vates et alii finxere"; "Quid quod ipsi nummi rem hanc plane Arment ? Nam quse. alia ratio reddi poterit cur Venus loties in Julii Caisaris nummis occurrat et cur ipsius Anchisai et dese illius amores in alio, ex sententia Tristani et aliorum, repraisententur; imo si figura gerens aliam ad pauperes respicit, quid causai est cur eadem simul gerat Palladium? ne jam dicam in Iliensium nummo apud Tristan et Goltzium hinc conspici caput Julii et T. 10YA10Y KA12AP02 AYT0KPAT0P02 A0YKTAT0P02 L. T. inde Mneam gestantem pénates et patrem, ante eum Julum et IAIQN BIÏ NEQKOPQN. qui nummus, si modo genuinus omnem tollit duliitationem ; et in aliis satis praisidii est ad historiam hanc firmandam. Quod ad Pompeii nummum attinet, crediderim eum vulgatum esse ab Ursino et hmc cerni caputnudum cum lituo et cantharo vel vase et B1AG.
PIVS. IB1P. ITER., inde figuram radiatam nudam tenentem manu plustre, et pede prementem rostrum navis ; ab utroque illius latere binos viros gestantes binas alias figuras. Et primo quidem hic non est signatus a Pompeio, verum a Sex. Pompeio filio ipsius, qui fuit orse maritimai praefectus teste Paterculo ; deinde in nummo repraesentantur Àmphinomus et Anapias fratres Catanenses, qui patrem et matrem senio confectos ex incendio eripuerunt, propterea dicti sùcepei; testibus Pausania, Gonone, Strahone, uti optime adnotare Ursinum puto. Gertum mihi quoque tune temporis et diu postea nulla Romaî izzwyoGov.Eio: esse extrada ; A'ariisque id argumentis firmare possem, si id ageretur. Et si Harduini sententia vera est, mirum utique neminem velerum originem OctaAiai gentis ab Jînea repetere et Suetonium tantum scribere eam Velitris oriundam esse. Nec quicquamHoratius juvat Harduinum cum canit « ab alto demissum genus JEnea », Arel Virgilius lib. I, Georg. ubi Àugustus dicitur « Cingens materna tempora myrto » ; nam ita de Augusto loquuntur, quia in familiam Juliam adoptione erat insertus ; ad quem propterea perfinebanl omnes adoptantis prerogativae; quippe exibat plane ex sua familia et transibat in patris adoptantis, familise ihius assumpto nomine. Certe nemo aliter sentiet, qui adoptionem veterum examinare velit; et si locus ille Virgilii referendus est ad familiam Octaviam, quid causa? erit cur in jEneidos libro quarto dixerit « Julius a magno deductum nomen Julo ?" Sed nimis diù te detineo, et nimis diù occupatus sum in adstruenda re quam nemo negatprseter Joh. Harduinum, cujus liber Avaria quidem eruditione est refertus; sed tôt paradoxis et a Areritate alienis explicationibus eum repleAit, ut jam non epistolam, sed librum scribere, eumque satis verbosum et grandem, deberet qui easdem examinare vellet. »" (Pélissier 1902-1905, Lettre VI, 1905, p. 24-6).
